تأثیر مثبت توانمندی زنان بر فرزندآوری: تعداد فرزندان بیشتر در زنان شاغل

مقدمه: در سال‌های اخیر، کاهش باروری یک مسأله اجتماعی بوده است. با توجه به نقش زنان در فرزندآوری، مطالعه حاضر با هدف مقایسه فرزندآوری در زنان شاغل و غیر‌شاغل مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی و درمانی وابسته به دانشگاه شهید بهشتی و مراکز منتخب آموزش و پرورش تهران انجام شد. روش‌کار: این مطالعه توصیفی - مقطعی در سال 95-1394 بر روی 267 زن شاغل در آموزش ‌و‌ پرورش و مراکز بهداشتی و بیمارستانی و 273 زن خانه‌دار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون‌های آماری تی تست، کای دو، من ویتنی، رگرسیون لوجستیک و پواسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: تعداد فرزند دوم در زنان شاغل بیشتر بود (002/0=p). شانس تمایل به فرزندآوری در زنان شاغل 2 برابر زنان خانه‌دار بود (008/0=p). تمایل به داشتن فرزند پسر در زنان خانه‌دار بیشتر از زنان شاغل بود (014/0=p). بین سطوح تحصیلات و تعداد فرزندان زنان تفاوت آماری وجود نداشت (36/0=p). نتیجه‌گیری: اشتغال زنان تأثیر مثبتی بر فرزندآوری دارد.